Αλβέρτος Β΄ του Μονακό

Αλβέρτου Β΄, Πρίγκιπα του Μονακό
Προσφωνήσεις; Αλβέρτου Β΄, Πρίγκιπα του Μονακό
Προσφώνηση αναφοράς	Αυτού Γαληνοτάτη Υψηλότητα
Προφορική προσφώνηση	Η Γαληνοτάτη Υψηλότητά Σας
Εναλλακτική προσφώνηση	Κύριε

Αλβέρτος Β΄
	Ο πρίγκιπας του Μονακό το 2016.
Πρίγκιπας του Μονακό
Περίοδος	6 Απριλίου 2005 – σήμερα
Προκάτοχος	Ρενιέ Γ΄
Γέννηση	14 Μαρτίου 1958 (66 ετών); Παλάτι του Μονακό, Μονακό
Σύζυγος	Σαρλίν Γουίτστοκ
Επίγονοι	Νόμιμα:; Γαβριέλα; Ιάκωβος; ; Νόθα:; Τζάζμιν Γκρέις Γκριμάλντι; Αλεξάντρ Κοστ
Οίκος	Οίκος των Γκριμάλντι
Πατέρας	Ρενιέ Γ΄
Μητέρα	Γκρέις Κέλι
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολικισμός
Υπογραφή
Θυρεός
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Αλβέρτος Β΄ (πλήρες όνομα: Αλβέρτος Αλέξανδρος Λουδοβίκος Πέτρος Γκριμάλντι, Albert Alexandre Louis Pierre Grimaldi, γεννημένος στις 14 Μαρτίου 1958) είναι ο μονάρχης του Πριγκιπάτου του Μονακό, με τον τίτλο Πρίγκιπας του Μονακό και επικεφαλής του Οίκου των Γκριμάλντι. Είναι ο γιος του Πρίγκιπα Ρενιέ Γ΄ του Μονακό και της διάσημης Αμερικανίδας ηθοποιού Γκρέις Κέλι. Τον Ιούλιο του 2011 ο Πρίγκιπας Αλβέρτος παντρεύτηκε τη Νοτιοαφρικανή πρωταθλήτρια της κολύμβησης Σαρλίν Γουίτστοκ.

Είναι ένας από τους πιο πλούσιους μονάρχες του κόσμου, με περιουσία που ξεπερνά το 1 δισεκατομμύριο δολάρια.^[1]^[2] Κατέχει ακίνητα τόσο στο Μονακό, όσο και στη Γαλλία, ενώ, μολονότι δεν του ανήκει το Πριγκιπικό Παλάτι του Μονακό, διαθέτει μετοχές της Εταιρείας Θαλασσίων Λουτρών, η οποία διαχειρίζεται τα καζίνο του Μονακό και άλλα ψυχαγωγικά ακίνητα στο πριγκιπάτο.

Πρώιμα χρόνια

Ο Αλβέρτος γεννήθηκε στο Παλάτι του Μονακό στις 14 Μαρτίου 1958. Ανάδοχος στη βάπτισή του ήταν η Βασίλισσα Βικτώρια Ευγενία της Ισπανίας. Τελείωσε την δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του στο Λύκειο Αλβέρτος Α΄, από όπου αποφοίτησε με τιμητική διάκριση το 1976. Πέρασε πολλά καλοκαίρια του ως κατασκηνωτής και ομαδάρχης κατασκηνώσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες, κατά τη δεκαετία του 1970. Πέρασε ένα έτος κατάρτισης σε διάφορα πριγκηπικά καθήκοντα, και το 1977 θα γραφτεί στο Κολλέγιο Άμερστ της Μασαχουσέτης. Εκεί, χρησιμοποιώντας το όνομα Άλμπερτ Γκριμάλντι, σπούδασε πολιτικές επιστήμες, οικονομικά, μουσική και αγγλική λογοτεχνία. Σήμερα μιλάει Γαλλικά, Αγγλικά, Γερμανικά και Ιταλικά.^[1]^[3]^[4]

Πέρασε το καλοκαίρι του 1979 περιοδεύοντας στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή με την χορωδία του Κολλεγίου Άμερστ. Ο Αλβέρτος συμμετείχε επίσης σε ένα πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών του Παντεπιστημίου του Μπρίστολ στη σχολή οικονομικών και διοίκησης του Άλφρεντ Μάρσαλ.^[1]

Ο Αλβέρτος ήταν ένας ενθουσιώδης αθλητής, που συμμετείχε σε μαραθώνιους, ακοντισμό, χάντμπολ, τζούντο, κολύμβηση, τένις, κωπηλασία, ιστιοπλοΐα, σκι, σκουός και ξιφασκία. Διαγωνίστηκε για το Μονακό στο μπόμπσλεϊ σε πέντε συνεχόμενους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Ήταν ο σημαιοφόρος του Μονακό στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988, 1994 και 1998. Ο Αλβέρτος είναι μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής από το 1985. Σήμερα είναι, επίσης, προστάτης των ποδοσφαιρικών ομάδων του Μονακό.^[1]^[5]^[6]^[7]

Αντιβασιλεία

Στις 7 Μαρτίου 2005 ο πατέρας του Αλβέρτου, ο Πρίγκιπας Ρενιέ Γ΄ του Μονακό εισήχθη σε νοσοκομείο του πριγκιπάτου. Ο Πρίγκιπας αντιμετώπιζε προβλήματα στο αναπνευστικό, στα νεφρά και στην καρδιά. Στις 31 Μαρτίου 2005 το Παλάτι του Μονακό ανακοίνωσε ότι ο Διάδοχος Αλβέρτος θα αναλάμβανε τα καθήκοντα του πατέρα του ως αντιβασιλέας, εξαιτίας της αδυναμίας του πατέρα του. Ο Αλβέρτος πέρασε την πρώτη ημέρα της αντιβασιλείας φροντίζοντας τον 81χρονο πατέρα του, ο οποίος την εποχή εκείνη ήταν ο μακροβιότερος Ευρωπαίος μονάρχης και ο τρίτος μακροβιότερος μονάρχης του κόσμου.^[8]^[9]

Άνοδος στο θρόνο

Στις 6 Απριλίου 2005 ο πρίγκιπας Ρενιέ απεβίωσε και ο Διάδοχος Αλβέρτος έγινε μονάρχης του Μονακό, ως Πρίγκιπας Αλβέρτος Β΄.^[10]

Το πρώτο μέρος της ενθρόνισης του Αλβέρτου έγινε στις 12 Ιουλίου 2005, μετά τη λήξη του τρίμηνου πένθους για τον πατέρα του. Η πρωινή λειτουργία στον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου σηματοδότησε επίσημα την έναρξη της βασιλείας του. Ο Αλβέρτος, έπειτα, επέστρεψε στο πριγκιπικό παλάτι όπου έκανε δεξίωξη για 7.000 Μονεγάσκους. Εκεί, παρουσίασε δύο κλειδιά της πόλης ως ένδειξη ανάληψης των καθηκόντων του. Η ημέρα τελείωσε με μια εντυπωσιακή επίδειξη πυροτεχνημάτων στην προκυμαία του Μόντε Κάρλο.^[11]^[12]^[13]^[14]^[15]

Το δεύτερο μέρος της ενθρόνισης έλαβε χώρα στις 19 Νοεμβρίου 2005. Ο Αλβέρτος ενθρονίστηκε στον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου. Παρόντες στην τελετή ήταν η οικογένειά του, καθώς και γαλαζοαίματοι από 16 χώρες. Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με μία παράσταση όπερας στο Μόντε Κάρλο, την οποία παρακολούθησε η πριγκιπική οικογένεια και οι ξένοι καλεσμένοι.^[16]^[17]

Βασιλεία

Ο Πρίγκιπας Αλβέρτος συνέχισε την πολιτική που είχαν ξεκινήσει οι προηγούμενοι μονάρχες του πριγκιπάτου για την ενίσχυση της περιβαλλοντικής συνείδησης. Έτσι, ταξίδεψε στην Σπιτσβέργη του Αρκτικού Ωκεανού τον Ιούλιο του 2005, ενώ τον Απρίλιο του 2006 έφθασε στο Βόρειο Πόλο, κάνοντάς τον έτσι τον πρώτο αρχηγό κράτους που έφτασε εκεί.^[18]

Ο Αλβέρτος είναι ο αντιπρόεδρος του αμερικανικού φιλανθρωπικού ιδρύματος Πριγκίπισσα Γκρέις που ιδρύθηκε το 1982, μετά το θάνατο της μητέρας του, και το οποίο υποστηρίζει ανερχόμενους καλλιτέχνες του θεάτρου, του χορού και του κινηματογράφου. Το 2006 ο Πρίγκιπας Αλβέρτος δημιούργησε το Ίδρυμα Πρίγκιπας Αλβέρτος Β΄, το οποίο ασχολείται με την υποστήριξη βιώσιμων και ηθικών έργων στον κόσμο. Ειδικότερα, το ίδρυμα αυτό ασχολείται με την κλιματική αλλαγή, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την καταπολέμηση της απώλειας της βιοποικιλότητας και την διαχείριση των υδάτων. Ο Αλβέρτος είναι, επίσης, παγκόσμιος σύμβουλος σε φιλανθρωπική οργάνωση για ορφανά παιδιά.^[1]^[19]^[20]

Περιβαλλοντικές δράσεις

Έτος του Δελφινιού

Το έτος 2007 ανακηρύχθηκε ως (Διεθνές) Έτος του Δελφινιού από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών.^[21] Ο πρίγκιπας Αλβέρτος διετέλεσε Διεθνής Προστάτης του «Έτους του Δελφινιού», ενώ δήλωσε ότι «το Έτος του Δελφινιού μου δίνει την ευκαιρία να ανανεώσω τη σταθερή δέσμευσή μου για την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας. Με αυτή την ισχυρή πρωτοβουλία μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά να σώσουμε αυτά τα συναρπαστικά θαλάσσια θηλαστικά από το χείλος της εξαφάνισης».^[22]

Προσωπική ζωή

Πριν από το γάμο του Αλβέρτου, υπήρξε πολλή συζήτηση για την συνεχόμενη εργένικη ζωή του. Παρά το γεγονός ότι είχε λάβει μεγάλη δημοσιότητα η έξοδός του με γνωστά μοντέλα και ηθοποιούς, η απροθυμία του να παντρευτεί έδινε αφορμή για φήμες ότι είναι ομοφυλόφιλος. Ο ίδιος όμως είχε διαψεύσει τα σενάρια περί ομοφυλοφιλίας.^[23]^[24]

Εξώγαμα παιδιά

Τζάζμιν Γκρέις Γκριμάλντι

Το 1992 μια γυναίκα από την Καλιφόρνια, η Ταμάρα Ρότολο, κατέθεσε μήνυση κατά του Αλβέρτου, ισχυριζόμενη ότι ήταν ο πατέρας της κόρης της, την οποία είχε ονομάσει Τζάζμιν Γκρέις Γκριμάλντι. Η υπόθεση, η οποία πήγε σε δίκη το 1993, τελικά απορρίφθηκε από το ανώτατο δικαστήριο της Καλιφόρνιας, καθώς αποφάνθηκε ότι δεν υπήρχαν στοιχεία για ακρόαση του Πρίγκιπα στη δίκη.^[25]^[26]

Στις 31 Μαΐου 2006 μετά από τεστ DNA επιβεβαιώθηκε ότι ο Αλβέρτος ήταν ο πατέρας της Τζάζμιν. Έπειτα, ο δικηγόρος του Πρίγκιπα ανακοίνωσε ότι ο Αλβέρτος αναγνώριζε την κόρη του και ότι της παρεχόταν πρόσκληση για σπουδές και διαμονή της στο Μονακό.^[27]^[28]^[29]

Αλεξάντρ Κοστ

Τον Μάιο του 2005, η Αφρικανή Νικόλ Κοστ, πρώην αεροσυνοδός της Air France, ισχυρίστηκε ότι ο γιος της Αλεξάντρ Κοστ είναι παιδί του Πρίγκιπα Αλβέρτου, κάτι που σύμφωνα με την Κοστ γνώριζε ο Πρίγκιπας.^[30]^[31]

Στις 6 Ιουλίου 2005, λίγες ημέρες πριν την ενθρόνισή του στις 12 Ιουλίου, ο Πρίγκιπας Αλβέρτος επιβεβαίωσε μέσω του δικηγόρου του ότι ο Αλεξάντρ Κοστ ήταν βιολογικό του παιδί.^[32]

Γάμος και οικογένεια

Ο Αλβέρτος παντρεύτηκε στις 1 Ιουλίου 2011 την Νοτιοαφρικανή πρωταθλήτρια της κολύμβησης Σαρλίν Γουίτστοκ. Ο αρραβώνας τους είχε αναγγελθεί στις 23 Ιουνίου 2010.^[33]^[34]^[35]^[36]

Στις 30 Μαΐου 2014 ανακοινώθηκε από το Παλάτι του Μονακό ότι η Πριγκίπισσα Σαρλίν ήταν έγκυος, με το ζευγάρι αργότερα να ανακοινώνει ότι αναμένονται δίδυμα. Τα δίδυμα, Γαβριέλα και Ιάκωβος, γεννήθηκαν στις 10 Δεκεμβρίου 2014. Η γέννησή τους πραγματοποιήθηκε στο νοσοκομείο του Μονακό Πριγκίπισσα Γκρέις. Ο Ιάκωβος με την γέννησή του έχει λάβει τον τίτλο του Διαδόχου του πριγκιπάτου.^[37]^[38]^[39]^[40]^[41]

Τίτλοι, προσφωνήσεις, τιμητικές διακρίσεις και βραβεία

Τίτλοι και προσφωνήσεις

14 Μαρτίου 1958 — 16 Μαρτίου 1958: Αυτού Γαληνοτάτη Υψηλότητα Ο Κληρονομικός Πρίγκιπας του Μονακό
16 Μαρτίου 1958 — 6 Απριλίου 2005: Αυτού Γαληνοτάτη Υψηλότητα Ο Κληρονομικός Πρίγκιπας του Μονακό, Μαρκήσιος του Μπο
- 31 Μαρτίου 2005 — 6 Απριλίου 2005: Αυτού Γαληνοτάτη Υψηλότητα Ο Πρίγκιπας Αντιβασιλέας του Μονακό
6 Απριλίου 2005 — σήμερα: Αυτού Γαληνοτάτη Υψηλότητα Ο Κυρίαρχος Πρίγκιπας του Μονακό

Ως πρίγκιπας, ο επίσημος εν συντομία τίτλος του είναι "Αυτού Γαληνοτάτη Υψηλότητα Αλβέρτος Β΄, Κυρίαρχος Πρίγκιπας του Μονακό"; αυτός ο τίτλος δεν περιλαμβάνει τους διάφορους άλλους τίτλους που κατέχει η δυναστεία των Γκριμάλντι.

Στρατιωτικοί βαθμοί

Μονακό: Συνταγματάρχης του Σώματος Καραμπινιέρων του Πρίγκιπα (11 Νοεμβρίου 1986 – 6 Απριλίου 2005)^[42]^[43]^[44]
Γαλλία: Αντιπλοίαρχος του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού (2 Απριλίου 1992 – σήμερα)^[42]^[45]

Εθνικά τάγματα

Μεγάλος Μάγιστρος και Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Καρόλου (Μεγαλόσταυρος, 13 Μαρτίου 1979; Μεγάλος Μάγιστρος από τις 6 Απριλίου 2005)^[46]
Μεγάλος Μάγιστρος του Τάγματος του Στέμματος (από τις 6 Απριλίου 2005)
Μεγάλος Μάγιστρος και Μεγαλόσταυρος του Τάγματος των Γκριμάλντι (Μεγαλόσταυρος, 18 Απριλίου 1958; Μεγάλος Μάγιστρος από τις 6 Απριλίου 2005)^[46]
Μεγάλος Μάγιστρος του Τάγματος της Πολιτιστικής Τιμής (από τις 6 Απριλίου 2005)